Ustanowienie Sakramentu Małżeństwa
Związek małżeński Pan Bóg ustanowił jeszcze w raju, gdy rzekł do pierwszych rodziców: „«Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi»” (Rdz 1,28). Jednak nakaz Boży wskutek zepsucia rodzaju ludzkiego przez grzech pierworodny poszedł w zapomnienie, a sam związek uległ spaczeniu w poligamii. Chrystus przywrócił mu pierwotną cechę (monogamii), podniósł go do godności Sakramentu, a tak uczynił związkiem nierozerwalnym. Stwierdza to św. Paweł, kiedy pisze: „Sakrament to wielki jest, a ja mówię: w Chrystusie i w Kościele” (Ef 5,32).
Katechizm Kościoła Katolickiego na temat Małżeństwa
„Przymierze małżeńskie, przez które mężczyzna i kobieta tworzą ze sobą wspólnotę całego życia, skierowaną ze swej natury na dobro małżonków oraz do zrodzenia i wychowania potomstwa, zostało między ochrzczonymi podniesione przez Chrystusa Pana do godności sakramentu” (KKK 1601).
„Pismo święte stwierdza, że mężczyzna i kobieta zostali stworzeni wzajemnie dla siebie: „Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam”. Bóg daje mu niewiastę, „ciało z jego ciała”, to znaczy istotę równą mu istotę i bliską, jako „pomoc przychodzącą od Pana”. „Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem”. Jezus wskazuje, że oznacza to nienaruszalną jedność ich życia, przypominając, jaki był „na początku” zamysł Stwórcy: „A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało”” (KKK 1605).
„Z ważnego małżeństwa powstaje między małżonkami węzeł z natury swej wieczysty i wyłączny. W małżeństwie chrześcijańskim małżonkowie zostają ponadto przez specjalny sakrament wzmocnieni i jakby konsekrowani do obowiązków swego stanu i godności” (KKK 1638).
„Miłość małżonków ze swej natury wymaga jedności i nierozerwalności ich osobowej wspólnoty, która obejmuje całe ich życie: „A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało”. „Powołani są do ciągłego wzrostu w tej komunii przez codzienną wierność małżeńskiej obietnicy obopólnego całkowitego daru”. Ta wspólnota ludzka jest potwierdzona, oczyszczona i dopełniona przez jedność w Jezusie Chrystusie, udzieloną przez sakrament małżeństwa. Pogłębia się ona przez życie wspólną wiarą i przez wspólne przyjmowanie Eucharystii” (KKK 1644).
„Miłość małżeńska ze swej natury wymaga od małżonków nienaruszalnej wierności. Wypływa to z wzajemnego daru, jaki składają sobie małżonkowie. Miłość chce być trwała; nie może być „tymczasowa”. „To głębokie zjednoczenie będące wzajemnym oddaniem się sobie dwóch osób, jak również dobro dzieci, wymaga pełnej wierności małżonków i nieprzerwanej jedności ich współżycia”” (KKK 1646).
„Z samej zaś natury swojej instytucja małżeńska oraz miłość małżeńska nastawione są na rodzenie i wychowywanie potomstwa, co stanowi jej jakoby szczytowe uwieńczenie” (KKK 1652).
Jak przygotować się formalnie do Sakramentu Małżeństwa?
Młodzi, którzy planują zawarcie Sakramentu Małżeństwa mogą ten zamiar zgłosić w zakrystii albo w kancelarii, ustalając termin ślubu.
Przynajmniej 4 miesiące przed planowanym terminem ślubu należy zgłosić się w zakrystii i ustalić spotkanie na spisanie protokołu przedślubnego. Wtedy konieczne jest zgromadzenie wymaganego kompletu dokumentów:
- akty chrztu świętego z adnotacją o bierzmowaniu, jeśli chrzest był poza parafią (ważne 6 miesięcy od wydania),
- potwierdzenie ukończenia kursu przedmałżeńskiego,
- zaświadczenie ze spotkań w poradni rodzinnej,
- dowody osobiste,
- dokumenty z Urzędu Stanu Cywilnego, potwierdzające stan wolny lub akt ślubu cywilnego,
- dane świadków (imię, nazwisko, wiek i adres).
Jeśli oboje narzeczeni nie są naszymi parafianami, konieczna jest zgoda jednego z proboszczów na przeprowadzenie rozmów kanonicznych i udzielenie ślubu poza własną parafią.
