Jam zmartwychwstałego blask chwały ujrzała…
Maria Magdalena według biblijnej relacji pochodziła z Magdali, miejscowości położonej nad Jeziorem Genezaret. Ponieważ nie znajdziemy przy jej imieniu , jak było w ówczesnym zwyczaju, imienia ojca czy też męża, należy sądzić , co potwierdzają biblijni badacze, że kobieta ta żyła samodzielnie. Łukasz i Marek podają w swych ewangeliach historię według której Jezus miał wypędzić z Marii Magdaleny siedem złych demonów.
Jezusowi towarzyszyli i „szli za nim” uczniowie – apostołowie – mężczyźni. Jednak wielokrotnie wymieniane są i kobiety, które należały do grona idących z Panem. Wśród nich Maria Magdalena występuje niemal zawsze na pierwszym miejscu, co świadczyć może o jej szczególnej pozycji w grupie wędrujących i usługujących Jezusowi kobiet.
Największą wartość , świadczącą o szczególnym posłannictwie Marii Magdaleny, przybiera jej zdziwienie pustym grobem Jezusa. Nie tylko zdziwienie, ale i widzenie, bowiem to jej pierwszej dane zostało ujrzeć Jezusa Zmartwychwstałego.
„«Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: „Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego”»” (J 20.17) – te słowa skierował do kobiety Jezus. Polecenie wypowiedziane przez Mistrza przemienia Marię Magdalenę z uczennicy Pana w jego misjonarkę. Jan Ewangelista pisze „Poszła Maria Magdalena oznajmiając uczniom: «Widziałam Pana i to mi powiedział»” (J 20.18).
Maria Magdalena jak powie św. Tomasz z Akwinu staje się odtąd „Apostołką Apostołów”.
Podaruj, podaruj mi Panie słowa które darowałeś Magdalenie
Podaruj podaruj mi Panie, tylko jedno tylko Twoje przebaczenie…
Wokół postaci Marii Magdaleny w ciągu wieków zrodziło się wiele niejasności i nieporozumień. Wczesne przekazy chrześcijańskie utożsamiały ją z Marią z Betanii, siostrą Marty i Łazarza.
Ze względu na siedem demonów, które Jezus wypędził z Marii Magdaleny, podejrzewano, iż mogło chodzić o rozwiązłość, stąd chętnie identyfikowano ją z postacią bezimiennej jawnogrzesznicy, która w domu Szymona namaściła nogi Jezusa olejkiem alabastrowym i wytarła swoimi włosami, jak spisał Łukasz Ewangelista. Dodawano również postać kobiety przyłapanej na cudzołóstwie, która dzięki udziałowi Jezusa nie została ukamienowana. To tę postać przywołujemy śpiewając: ona jedna przez wszystkich potępiona dar największy od Ciebie otrzymała…
Mimo wielu opracowań biblistycznych oczyszczających Marię Magdalenę z „podejrzeń o rozpustę”, zwykło się przedstawiać ją w wierszach, pieśniach, piosenkach, na obrazach i ikonach jako „nawróconą grzesznicę”.
Maria Magdalena według greckich podań miała wraz z Marią matką Jezusa udać się do Efezu i tam też umrzeć. Jej relikwie zostały w 886 roku przeniesione do Konstantynopola (obecnie Stambułu) i tam są przechowywane.
Dzień, w którym wspominamy Marię Magdalenę to 22 lipca.
Dotychczas święto naszej wspólnoty – odpust parafialny stało się od niedawna świętem liturgicznym za sprawą dekretu papieża Franciszka. Jak czytamy w relacji Radia Watykańskiego: „Franciszek, chciał w ten sposób podkreślić tak aktualną dziś w Kościele godność kobiety i znaczenie ewangelizacji, dając wiernym za przykład Marię Magdalenę. To ją bowiem Grzegorz Wielki nazwał „świadkiem Bożego miłosierdzia”, a św. Tomasz z Akwinu „apostołką apostołów”.
