Ministranci
Jak w każdej parafii, tak i przy naszym kościele istnieje Liturgiczna Służba Ołtarza, czyli ministranci. Jedni dorastają, przychodzą nowi, młodsi pełniąc zaszczytną posługę przy ołtarzu. Wraz z opiekunem spotykają się nie tylko w kościele, ale i na boisku, biorąc udział w cotygodniowych treningach piłki halowej, a także rozgrywkach Diecezjalnej Ligi Halowej Ministrantów. W planach na wiosnę wspólne wycieczki…
Spotkania – okresowo w kościele!
Hala – sobota: godz. 9.00-10.30
Aktualnie ministrantami w naszej Parafii są:
- Kamil Bieg
- Dawid Dziadana
- Bartosz Gola
- Filip Kisiel
- Michał Kozioł
- Krystian Marzec
- Miłosz Miara
- Paweł Moliszewski
- Igor Nowak
- Krzysztof Pawełek
- Tomasz Ptasznik
- Igor Rusiecki
- Jakub Szczęsny
- Filip Wendel
- Jakub Wendel
- Kacper Wesołowski
- Bartosz Wileczek
- Hubert Zawierucha

Dawid Dziadana
Bartosz Gola

Filip Kisiel
Michał Kozioł

Miłosz Miara
Paweł Moliszewski
Igor Nowak

Krzysztof Pawełek

Tomasz Ptasznik

Igor Rusiecki

Jakub Szczęsny

Filip Wendel

Jakub Wendel

Kacper Wesołowski

Bartosz Wileczek

Hubert Zawierucha
Przyrzeczenie ministranta: Ja …, /dziękując Chrystusowi Panu/ za łaskę powołania ministranckiego,/ przyrzekam święte czynności ministranta/ wypełniać pobożnie, gorliwie i radośnie/ na chwałę Bożą/ i dla dobra wspólnoty parafialnej. /Święty Janie Berchmansie, / módl się za nami./ Amen.
Modlitwa przed służeniem: Oto za chwilę przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, który rozwesela młodość moją. Do świętej przystępuję służby. Chcę ją dobrze pełnić. Proszę Cię, Panie Jezu, o łaskę skupienia, by myśli moje były przy tobie, by oczy moje były zwrócone na ołtarz, a serce moje oddane tylko Tobie. Amen.
Modlitwa po służeniu: Boże, którego dobroć powołała mnie do Twej służby, spraw, bym uświęcony uczestnictwem w Twych tajemnicach, przez dzień dzisiejszy i całe me życie, szedł tylko drogą zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
1. Ministrant jest dzieckiem Bożym i stara się czynić dobro, a unikać grzechu
2. Ministrant kocha Chrystusa
3. Ministrant chlubi się krzyżem Pana naszego Jezusa Chrystusa
4. Ministrant naśladuje Chrystusa
5. Ministrant wypełnia nakazy Chrystusa „Przykazanie nowe daje wam abyście się wzajemnie miłowali”
6. Ministrant służąc Bogu przyczynia się do tego aby liturgia była piękna
7. Ministrant podczas służby przy ołtarzu zachowuje postawę modlitwy i Skupienia
8. Ministrant kocha Matkę Bożą i z Jej pomocą głosi Królestwo Boże
9. Ministrant mając czyste serce jest przykładem dla swoich kolegów
10. Ministrant z miłości ku Bogu i bliźniemu unika alkoholu i tytoniu.
Alba – Długa, biała szata, która symbolizuje łaskę chrztu św.
Cingulum – Jest to sznur, który służy do przepasywania alby
Stuła – To długa i szeroka wstęga, którą noszą kapłan oraz diakon, symbolizuje ona władzę kapłańską
Ornat – Ozdobna szata liturgiczna kapłana
Dalmatyka – To szata własna diakona, którą wkłada na albę i stułę.
Symboliczne kolory szat liturgicznych
Kolor biały – używany w (Boże Narodzenie, uroczystość Zmartwychwstania i okres Wielkanocy, święta ku czci Chrystusa, święta ku czci Świętych)
Kolor czerwony – używany w (Niedzielę Palmową, Wielki Piątek, Uroczystość Zesłania Ducha świętego, święta ku czci świętych męczenników)
Kolor Zielony – używany w (niedziele zwykłe, dni powszednie okresu zwykłego w ciągu roku)
Kolor Fioletowy – używany w (okres Adwentu, okres Wielkiego Postu, podczas mszy świętych pogrzebowych)
Kolor Niebieski – używany w (święta Maryjne, roraty)
Kolor Czarny – używany w (niektórych parafiach podczas Mszy świętych pogrzebowych i w czasie pogrzebu)
Kolor Różowy – używany w ( III Niedziela Adwentu, IV Niedziela Wielkiego Postu)
Być ministrantem znaczy być sługą Bożym. Ministrant jest głównie pomocnikiem przy sprawowaniu mszy św. i podczas innych nabożeństw liturgicznych. Miejscem gdzie ministranci przygotowują się do swojej posługi jest zakrystia, gdzie każdy z nich ubiera swój strój, tutaj także odmawia modlitwę przygotowując się do liturgii. Postawa ministranta powinna być wzorem dla kolegów, wskazując właściwe uczestnictwo we mszy św.
Ministrant zaczynający swoją posługę to tzw. kandydat, który nie ma prawa służenia przy ołtarzu, jedynie ma możliwość przyglądania się tym czynnościom oraz może brać udział w szkoleniach i zbiórkach. Kolejną grupą ministrantów są chłopcy ze szkół podstawowych i gimnazjów, którzy służą przy ołtarzach w kolorowych szatach, a ich kolorystyka zależy od okresu liturgicznego i charakteru mszy. Ministranci pomagają również podczas wizyty duszpasterskiej w domach oraz przy adoracji Najświętszego Sakramentu. Młodzież szkół średnich i wyższych to tzw. lektorzy, noszący albę albo czarny strój i białą komże, którzy oprócz podstawowych zadań ministranta pełnią również posługę słowa czyli czytania.
z łac. adoratio – oddawanie czci, uwielbienie, hołd oddawany Bogu.
Adwent to czas radosnego oczekiwania na przyjście Jezusa, który kończy się wigilią Bożego Narodzenia.
osoba posiadająca najwyższy stopień święceń niższych (pomaga w udzielaniu Komunii św. oraz przygotowuje ołtarz i dary ofiarne)
Tak często nazywane są świece, które dwóch ministrantów niesie obok Krzyża podczas procesyjnego wejścia na początku Mszy świętej, oraz w czasie czytania Ewangelii.
Uczeń niższego lub student wyższego seminarium duchownego (częściej używane słowo to kleryk)
kazalnica – w budownictwie sakralnym miejsce służące kapłanom do czytania tekstów liturgicznych lub wygłaszania homilii.
Słowo „amen” jest używane jako zwrot w rodzaju „Niech tak będzie” lub „Tak wierzę w to”
katolicka modlitwa Maryjna odmawiana rano, w południe i wieczorem dla uczczenia Wcielenia Bożego i macierzyństwa Najświętszej Maryi Panny.
zadaszenie w kształcie wieżyczki lub aediculi np. nad figurami świętych, a przede wszystkim nad Najświętszym Sakramentem.
Pismo Święte – zbiór ksiąg uznawanych przez chrześcijan za natchnione przez Boga.
nakrycie głowy duchownych katolickich, może mieć 3 lub 4 rogi oraz ewentualnie pompon z wełny (kapłani – kolor czarny, biskupi – kolor fioletowy, kardynałowie – kolor czerwony).
w chrześcijaństwie księga do odmawiania codziennej modlitwy
przedmiot liturgiczny, sztywna torebka na naczynie z Komunią chorych
duchowny przewodniczący liturgii
osoba koordynująca przebieg liturgii, dbająca o harmonijny jej przebieg
zbiornik, w którym przechowuje się wodę do chrztu św. najczęściej w kształcie kielicha
pierwszy i najpotrzebniejszy sakrament, zanurzenie w wodzie, oznaczające na ogół duchową odnowę bądź przemianę. Uwalnia od grzechu pierworodnego i włącza do Kościoła.
miejsce w kościele gdzie przechowuje się Najświętszy Sakrament w noc z Wielkiego Czwartku na Wielki Piątek.
wyznanie wiary
rzeczy i akty wewnętrzne, które człowiek składa Bogu w czasie Mszy św. Przede wszystkim są to dary chleba i wina, które oznaczają wszelką ofiarę człowieka.
pełnili szczególne funkcje liturgiczne, odczytuje, podaje intencje modlitw, rozdzielali wiernym Eucharystię, a także pomaga w udzielaniu sakramentu chrztu.
kapłan kierujący dekanatem
rodzaj kazania oparta na wybraniach liturgicznych, która zawiera wskazówki moralne dotyczące życia, często błędnie uznawana za synonim kazania
„W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”
naczynie, w którym podczas mszy św. składa się wino do konsekracji.
kościelny mebel, w którym ksiądz wysłuchuje spowiedzi
miotełka z pęczkiem włosia lub kulka z otworkami na rączce, służąca do kropienia wiernych wodą święconą
księga liturgiczna używana w kościele katolickim, zawierająca czytania mszalne
osoba upoważniona do odczytywania w liturgii słów Pisma świętego, podczas Mszy św.
osoba posługująca przy celebracji Mszy oraz przy sprawowaniu sakramentów i sakramentaliów pomagając w ten sposób kapłanowi
nakrycie głowy, używane podczas sprawowania czynności liturgicznych przez biskupa
przedmiot liturgiczny, w którym umieszcza się Hostię celem adoracji lub procesji
kwadratowa chusta, usztywniona, służąca do nakrywania kielicha
świeca symbolizująca Zmartwychwstałego Chrystusa
laska używana przez biskupa, jako symbol posługi pasterskiej otrzymanej od Chrystusa
naczynie liturgiczne w kształcie talerzyka przeznaczone dla konsekrowanej hostii.
część kościoła, w której znajduje się ołtarz główny
uroczysty pochód religijny połączony ze śpiewem
naczynie w kształcie krzyża, monstrancji, puszki lub skrzynki do przechowywania relikwii
cząstki kości Świętych Pańskich lub przedmioty, które miały styczność z Chrystusem albo Świętymi
miejsce w kościele, w którym przechowuje się Najświętszy Sakrament
dzień poprzedzający duże święto kościelne, np. Wigilia Bożego Narodzenia
Woda święcona jest wodą pobłogosławioną przez biskupa, księdza lub diakona przeznaczoną do udzielania chrztu lub błogosławieństwa osób, miejsc lub rzeczy.
często kosztowna szata, której kapłan używa podczas błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem